دستگاه حضور و غیاب به انگلیسی

Authentication

روشی برای اثبات حقیقت یک ادعا در مورد هویت فرد می باشد. داده های بیومتریک درست و معتبر در نظر گرفته می شوند. همچنین به عنوان "اعتبار سنجی" شناخته می شود.

Authorization

مجوز: مجوز اجازه ای است که از طرف یک مقام برای انجام یک کار خاص اعطا شده است. این مجوز معمولاً مبتنی بر درک کارهایی است که فرد یا نهادهای متقاضی انجام این کار مجاز به انجام آن هستند و بنابراین مستلزم تایید هویت فرد می باشد.

Biometric

بیومتریک یک ویژگی یا الگوی جسمی است که برای هر فرد منحصر به فرد است و اغلب برای تایید هویت شخصی که در سیستم ثبت نام کرده است، استفاده می شود. الگوهای بیومتریک می تواند شامل شناسایی اثر انگشت، رگ کف دست، اسکن عنبیه، تشخیص چهره، تشخیص صدا، نحوه راه رفتن و نحوه راه رفتنژست بدن باشد.

Credential

اعتبارنامه عبارت است از ادعایی در مورد هویت ایجاد شده برای شخصی که آن را صادر می کند. بنابراین، اسناد هویتی مانند شناسنامه و گذرنامه نوعی اعتبار نامه هستند همچنین یک توکن دیجیتالی که به تلفن همراه ارسال می شود می تواند اطمینان از اعتبار کاربر موردنظر دهد. اطلاعات ورود به سیستم مانند نام کاربری و رمزعبور اعتبارهایی بر اساس دانش هستند که توسط کاربر ادعا می شود.

Encryption

تبدیل هر داده بیومتریک به کدی که به راحتی قابل خواندن نباشد را رمزگذاری یا Encryption می نامند و برای رمزگشایی آن ممکن است از یک رمزعبور استفاده شود.

Template

در بیومتریک قالب یا الگو یک نمایش دیجیتالی از ویژگیها و خصوصیاتی است که به جای اینکه هر بار از تصویر اصلی استفاده شود، قالب موجود تطابق داده می شود. الگویی که برای تایید اعتبار آنلاین با پایگاه داده یا به صورت محلی بر روی دستگاه جهت شناسایی مورد استفاده قرار می گیرد باید به صورت رمزگذاری شده ذخیره شود.

Validation

اعتبارسنجی: فرایند مقایسه نمونه بیومتریک با داده های بیومتریک ثبت شده در سیستم است که هویت شخصی مدعی را بررسی می نماید.

Face Recognition

تشخیص چهره: ویژگی های صورت به عنوان داده های بیومتریک تحلیل و جمع آوری می شوند.

Iris Recognition

عنبیه حلقه رنگی است که اطراف مردمک را احاطه کرده است، تشخیص عنبیه (Iris Recognition) را می توان در سیستم حضور و غیاب بیومتریک به کار برد که ویژگی های عنبیه افراد را تحلیل و بررسی می نماید.

Signature Verification

بیومتریک رفتاری که امضای ایجاد شده توسط کاربر نهایی را تجزیه و تحلیل می کند. تایید امضای کاربر ممکن است سرعت و فشار اعمال شده توسط کاربر را هنگام امضا نام خود و نه فقط تصویر ساخته شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.

Speaker Verification

تشخیص صدا و گفتار عبارتست از تجزیه و تحلیل الگوی گفتار بیومتریک. زیر سیستم های این گروه عبارتند از:

• وابسته به صدا: قادر به تفکیک صداهای افراد است.
• تفکیک صدا: سیستمی که قادر به تمایز بین صداها و از بین بردن نویز پس زمینه است.
• سیستم وابسته به متن: تنها نیازمند کاربری است که مجموعه خاصی از کلمات رمز را بیان کند.
• تشخیص گفتار: یک تکنولوژی رابط کاربری است که با اندازه گیری صدای کاربر هنگام صحبت کردن، می تواند فاکتورهای بیولوژیکی یکتایی را با هم ترکیب نموده و صدای منحصر به فردی را تولید و ذخیره نماید.

Palm Vein Recognition

این نوع بیومتریک به بررسی رگ های کف دست کاربران می پردازد و از این طریق می تواند آنها را از یکدیگر تمایز دهد.

AFIS (Automated Fingerprint System)

بانک اطلاعاتی از اثر انگشت که توسط سازمان های اجرای قانون استفاده می شود. با این حال برخی از سازمانهای غیرنظامی یا دولتی نیز ممکن است از همان پایگاه داده برای تایید هویت استفاده کنند.

AI (Artificial Intelligence)

هوش مصنوعی (در زمینه سیستم های شناسایی)، الگوریتم هایی هستند که با ورودی جدید تنظیم می شوند تا الگوها را با افزایش دقت بیشتری تشخیص دهند. مدل های مختلف سیستم های هوش مصنوعی از جمله شبکه های عصبی پیچشی (CNNs) (CNNs)، برای پردازش مقادیر زیادی از داده ها برای تولید نتایج مورد اطمینان از تطبیق دقیق بیومتریک مورد استفاده قرار می گیرند.

API (Application Program Interface)

مجموعه ای از پروتکل ها که توسط یک برنامه نویس توسعه دهنده، برای استانداردسازی اپلیکیشن استفاده می شود. به عنوان مثال یک API توسط شخص توسعه دهنده برنامه در هر سیستم بیومتریک می تواند اضافه یا جایگزین گردد.

MFA (Multi-factor Authentication)

سیستمی که در آن دو یا چند اعتبار مختلف برای تایید اعتبار لازم است. اعتبارنامه می تواند مبتنی بر دانش ، تملک و القاء (چیزی که شما هستید) باشد و سیستم های چند عاملی معمولاً کاربران را ملزم به ارائه شواهد حداقل از دو دسته از این دسته ها می کنند.

OTP (One-time password)

رمزعبور یکبار مصرف (OTP) یک شناسه محور دانش است که فقط برای یک جلسه ورود به سیستم یا معامله در یک سرویس دیجیتالی ، در مدت زمان محدود معتبر است. OTP معمولاً توسط این سرویس تولید می شود و از طریق ایمیل یا پیام SMS به کاربر منتقل می شود. اغلب به عنوان بخشی از تایید هویت دو عاملی (2FA) استفاده می شود.

SDK (Software Development Kit)

کیت توسعه نرم افزار (SDK) مجموعه ای از منابع برای توسعه دهندگان است تا عملکرد یک برنامه را برای کار با سایر اپلیکیشن ها، سرویس یا سیستم عامل های دیگر گسترش دهد. SDK به طور معمول از یک یا چند رابط برنامه نویسی برنامه (API) و ابزار برنامه نویسی (مانند اشکال زدایی) ، کد نمونه و اسناد فنی و پشتیبانی برای پیاده سازی برنامه API تشکیل شده است.